Op 2 maart organiseerde de Avifauna Groningen een uilen excursie. Er was kans op een Steenuil of een Bosuil.

Als verzamelplaats werd gekozen voor de Albert Hein, in de stad Groningen, vlakbij het Hoornsemeer. De groep bestond uit ongeveer 20 personen. Voornamelijk onbekende gezichten, voor mij.Leuk was het om iemand tegen te komen, die ik alleen ken van Twitter (@andresikkema).

Een stoet van 10 auto’s ging richting Eelde. Naar een dorp waar mensen van Stone (de Steenuilen Werkgroep) ons opwachten. Toen ik uitstapte hoorde ik meteen al het geluid van een Steenuil, dat beloofde veel goeds! We werden geïnformeerd naar de stand van de Steenuil in Drenthe. Dat was beter dan ik had gedacht.

Interessant was het verhaal over de Steenmarter. De nestkasten zijn van binnen zo gemaakt, dat de Steenmarter niet bij de Steenuil kan komen, omdat de Steenmarter een bepaalde draai moet maken. Dat is slim bedacht!

Het was erg sfeervol om te gaan luisteren naar de geluiden van de Steenuil. Zowel het mannetje als het vrouw maken geluid. Vier Steenuilen lieten van zich horen. Dat was beter dan vorig jaar, toen moest men lang wachten op een roepje. Waarschijnlijk door het weer. Er was bijna geen wind. Na enige tijd luisteren er verhalen te hebben aangehoord, gingen we weer terug naar de auto.

Ik was aangenaam verrast toen ik hoorde dat we naar het Noordlaarderbos gingen voor de Bosuil. Mijn bos (tenminste zo beschouw, ik het eigenlijk, vanwege mijn website www.noordlaarderbos.nl). In 2006 heb ik samen met andere tellers het bos verkent, maar toen hoorden we geen van allen een Bosuil. Dit jaar was het gunstiger. Bij aankomst bij het bos, hoorden we even het vrouwtje. Dat was net te horen. Later hoorde we kreten van het mannetje. Even later geritsel in een boom, wat waarschijnlijk een Bosuil was. Een aantal mensen van de groep zagen ook nog een schim vliegen, wat mogelijk een uil was.

Geluiden van andere uilen hebben we niet gehoord en na een korte opleving van de twee Bosuilen bleef het stil. Alleen een Scholekster liet van zich horen, maar daar kwamen we niet voor.

Terug bij de parkeerplaats bedankte Bauke iedereen, vooral voor de discipline, om stil te luisteren. Bauke werd tevens door de groep bedankt en ieder vervolgde zijn weg weer naar huis. Tenminste dat neem ik aan.

Erg leuk dus en voor herhaling vatbaar. Ik heb nog enkele foto’s van de groep gemaakt, maar die zijn niet zo goed gelukt. Wat wil je ook in het donker. 😉

Ik zou de Avifauna Groningen via Twitter, live, op de hoogte houden. Maar vanwege technische problemen met Twitter of mijn smartphone, kwam ik niet verder dan één tweet.