Excursie van de vogelaar nieuwsgroep op Texel 2002

De eerste excursie van de internet nieuwsgroep nl.vogels.vogelaar was zo’n succes, dat we besloten hier een vervolg aan te geven. Uiteindelijk werd Texel aangewezen als de ideale plek voor de voorjaartrek.

19 april 2002: de vrijdagavond voor de excursie gingen Wim Olyslager en Jos alvast een voorproefje nemen door de Staatsbossen te verkennen, in de richting van de Westerslag.

Bij de uitkijktoren was het erg rustig, slechts een groepje groenlingen. Des te verder we naar de kust liepen nam de activiteit toe en kregen we twee baltsende grote bonte spechten te zien. Deze zitten aan verschillende kanten van een stam van een boom, en draaiden daar een beetje omheen. Erg leuk, vooral natuurlijk voor een spechtenliefhebber zoals ik.

Opeens dook er vanaf de grond een houtsnip op en verdween in het bos, erg misterieus. Daarna cirkelde een havik boven het bos. Even verderop kwam een blauwe kiekendief op ons af en naderde tot zo’n 15 meter afstand. Een prachtig gezicht.

Verslag groep 1 (Groep van Jos de Vries)

Door Jos de Vries

20 april 2002: rond 7 uur troffen Wim en ik de eerste vogelaars al aan bij de parkeerplaats vlakbij de veerboot. Dit waren Andri Binsbergen en Gerrit Visch van de werkgroep Texel. Enkele minuten later volgde de rest van onze groep. Na het voorstellen werd de groep in tweeën gesplitst en verdeeld over vier auto’s. Vijf mensen herkende van de vorige keer. We spraken af dat de groep van Yves langs de noordzeekust zou rijden (met de klok mee) en onze groep via de waddenkust (inderdaad tegen de wijzers van de klok in). Onze groep bestond uit: Wim Olyslager, Jos de Vries, Andri Binsbergen (de gids), Dylan Verheul, Michel van Delft, Luc Leermakers, Sjef Leermakers, en Bettie Biemans.

De vaart zat er goed in. Auto uit, telescoop klaar zetten, rond kijken, de auto weer in en naar de volgende plek. Soms ging het mij toch iets te snel. Om de concurrentie aan te gaan met de andere groep moesten we wel scoren. Dat was eigenlijk bij voorbaat al een verloren strijd, want we hadden geen geluiden-expert in ons midden. Zodoende moesten we bijna alles met het oog determineren. Onderweg ondekte Dylan nog een befkonijn, een Texelse soort. Overigens geen familie van de beflijster.

Blauwe Reiger

Op weg naar de vuurtoren ging de mobiele telefoon, de andere groep van Theo had een grote burgemeester waar genomen. Vooral Bettie was blij toen de vuurtoren in zicht kwam, want dat betekende appelgebak en koffie. Met het koude weer ging dat er wel goed in bij de hongerige vogelaar. Tijdens de koffie, kwam de groep van Yves binnen en werden de gegevens uitgewisseld. Vooral Theo was erg enthousiast over de grote burgemeester die hij gezien had. Vanuit het restaurant zagen we een aantal tapuiten en twee patrijzen, het leek wel of die twee afgericht waren voor de toerist. Eentje kwam zelfs nog naar mij toe lopen. Merkwaardig voor deze doorgaans schuwe vogels.

Nadat we onze magen gevuld hadden, was het de beurt om de tuintjes te bezoeken. Op zoek naar de beflijster die Michel vanuit het restaurant gezien had. Hij had het inderdaad goed waargenomen, 3 beflijsters, waarvan eentje zich erg goed liet zien tussen de duinen. De hele groep heeft hem gezien. Aan tapuiten hadden we ook geen gebrek, ik heb nog nooit zoveel bij elkaar gezien.

Omdat ik tijdens de najaarstrek ook al op Texel was (zie Excursie Texel Avifauna Groningen) kon ik de na- en voorjaarstrek goed met elkaar vergelijken. Echte spectaculaire soorten heb ik niet gezien (hoezo verwend…), uitschieters waren de 3 beflijsters en 2 patrijzen. Bovendien heb ik mijn zeer beperkte kennis van meeuwen en sterns aardig bijgewerkt.

Aan het eind van de excursie troffen we bij de Hors nog een stel lepelaar-mensen aan, een internationaal gezelschap met onder andere Denen, die speciaal voor Lepelaars kwamen. Tevens was hier een boswachter van Vlieland aanwezig.Het was hier al erg druk met andere groepen vogelaars. Hier hoorden we het geluid van een roerdomp, die ik daarvoor alleen nog maar op cd gehoord had. Om drie uur verzamelde de beide groepen zich in een restaurant vlakbij de boot. Dit was weer erg gezellig. De groep van Yves had 10 soorten meer dan wij, met zelfs nog een velduil en een slechtvalk, de mazzelaars.

De gidsen werden getrakteerd op koek en een fles (wijn?). Iedereen was het er over eens dat dit weer een succesvolle dag was en na kort overleg werd besloten om volgende keer in september naar het Lauwersmeer te gaan. Dan mag ik de organisatie op me nemen. Hoe dat uitpakt zien we de volgende keer wel weer. Ik zie er nu al naar uit.

Iedereen nogmaals bedankt voor deze mooie dag, met name natuurlijk de gidsen (zonder onze gids had ik veel minder soorten kunnen benoemen) en Wim voor het meerijden.

Jos de Vries

Rietgors

Verslag van Groep 2 (Groep van Theo van Woerden)

Door Theo van Woerden

De dag begon niet echt goed. Het weer was koud, soms zelfs een beetje vochtig en erg somber. Om een uur of 6 begonnen de eerste vogelaars zich te verzamelen op “de parkeerplaats” bij de boot naar Texel. Alleen wisten de meeste niet welke parkeerplaats want er waren er meerdere. Later op de dag bleek deze Babelonische spraakverwarring nogmaals terug te keren. Na handen geschut te hebben en weer oude bekenden te ontmoeten mochten we ons ook voorstellen aan een paar nieuwe gezichten. Na het herindelen van de auto’s vertrokken we om 6.35 uur met 4 auto’s per moterschip (zoals de omroepster vermelde) naar Texel. Aan de overzijde stonden ook nog enkele deelnemers op de ‘Parkeerplaats” te wachten. Yves had er voor gezorgd dat er ook 2 gidsen van de vogelwerkgroep ‘Texel’ meegingen om ons de mooiste en beste plekken van Texel te laten zien. Dit bleek een uitstekend idee, zeker gezien het feit dat onze gids veel over het eiland kon vertellen. Ook de dorpsroddels bleven ons niet bepaart. Hier gingen ook de 4 auto’s uit elkaar. We zullen de groepen voor het gemak de ‘groep Yves’ en de‘ groep Jos’ noemen. De groep Yves begon aan de noordzee kant en de groep Jos begon aan de waddenkant van het eiland. Afspraak was om 11 uur bijelkaar te komen bij de vuurtoren op het noordlijkste puntje van Texel. Om een uur of 9 ging de telefoon van Yves. De jongste deelnemers van deze excursie stonden nog steeds op ‘ de parkeerplaats’ te wachten. En dat al vanaf een uur of 6. Zo zie je maar weer ook een parkeerplaats kan een ruim begrip zijn. Omdat ik in de groep Yves zat begonnen wij in de Mokbaai. Om een uur of 8 hadden wij inmiddels een 20 soorten op de lijst staan. De target was tussen de 80 en 90 soorten te scooren. Eerder waren we niet tevreden. Om 9 uur zaten we al op de helft van de target. Al 46 soorten konden wij op de lijst noteren. Om een uur of 10 kwamen we bij ‘ paal 9’ aan. Hier was een mooi uitzicht over ondiepe kwelplassen. Hier scoorde ik mijn eerste boerenzwaluw van het seizoen. ( met schaamrood op de kaken) Het waren er gelijk een stuk of 10. Opvallend was ook de ‘vieze lepelaar’ die hier stond. Uiteindelijk bleek dit gore beest, de soort van de dag op te leveren. Al turend door mij kijker naar deze lepelaar, viel mij op de achtergrond iets ‘ergs wits’ op. Na enkele seconden van twijfel kon ik de verlossende schreeuw GROTE BURGEMEESTER niet meer onderdrukken. Ook onze gids bevestigde dat het hier voor Texel om een unieke waarneming gaat.

Bij de vuurtoren aangekomen zat de groep Jos inmiddels uitgeteld achter de appeltaart met slagroom. Vanuit het restaurant werd er rustig doorgevogeld. De eerste Beflijster konden we hier noteren, evenals de roepende patrijzen en de voorbij flitsende gekraagde roodstaart. Nadat we de appeltaart met cappachino hadden weg gespoeld vervolgde ieder zijn reis. De groep Yves vertrok naar de Slufter. Nog naar nauwelijks uitgestapt werd er ‘ Buizerd’ geroepen. Inderdaad enkele honderen meters hoog boven ons cirkelde een zware roofvogel. Maar de onderkant van zijn vleugels voldeed niet echt aan de tekening van een buizerd. En dan die ronde kop……. moet je kijken ‘He het is een Velduil!!’ Nog genietend van deze dag jagende uil en pratend waarom zo hoog vloog kregen we het antwoord op een presenteer blaadje. Door mijn kijkerbeeld flitste een snelle schim. Dit was dus de rede dat de velduil zo hoog vloog want voor een slechtvalk heeft ook een velduil ontzag. En dan kan je een slechtvalk beter onder je hebben moet deze velduil hebben gedacht. Na nog een aantal omzwervingenover het eiland was het inmiddels tijd om weer richting boot te gaan. Ook hier was de groep Jos weer als eerste. Na een te duur pilsje en een afscheids speetch van Yves Kropman mochten de beide gidsen een aardigheidje van ons allemaal in ontvangst nemen.
Terug kijkend kunnen we stellen dat het voor een ieder weer een fantastische dag was. Veel vogels, goede sfeer en heerlijk genietend van het mooie Texel. Afspraak is dat we dit soort uitjes met de nieuwsgroep nl.vogels.vogelaar blijven doen. Het is uniek dat mensen uit heel nederland zonder dat zij elkaar kennen, toch worden samen gebonden door hun gemeenschappelijke hobby. Jos de Vries zal de volgende excursie voor ons op poten zetten en wel naar het Lauwersmeer gebied in september.

Theo van Woerden

Foto’s

[Show as slideshow]