2001 Oostvaardersplassen

Kluten in de Oostvaardersplassen.
Klik voor de waarnemingen in het betreffende gebied:
In de nieuwsgroep nl.vogels.vogelaar had men het plan opgevat om een excursie te organiseren. Een aantal vogelaars was gelijk enthousiast en melden zich aan bij Jolanda Krijnen, die inmiddels de organisatie op zich had genomen.
Helaas kon Jolanda niet aan de excursie mee doen omdat ze haar enkelbanden had gescheurd met het waterskiën. Omdat ik bij haar zou logeren, zat ik ook even te twijfelen om mee te gaan. Maar ik wist dat ik dan spijt zou krijgen dus ben ik uiteindelijk toch richting Lelystad gegaan. Dankzij Wim Olyslager, die ook in Lelystad ging overnachten, heb ik nog een ander slaapplaats kunnen regelen.
31 augustus 2001: de avond voor de excursie zijn Wim en Jos alvast een kijkje gaan nemen op een aantal plaatsen in de OVP. Bij de observatiehut ‘de Poelruiter’ zagen we enkele minuten een ijsvogel in het riet zitten, vloog laag over het water en verdween uit het zicht. Daarna zagen we een kleine bruin vogeltje van een onbekend merk. Waarschijnlijk een karekiet.
Andere waargenomen soorten van die waren: buizerd, bruine kiekendief, diverse eenden en een nijlgans. Na 21:00 werd het te donker en keerden we terug naar Lelystad.
Verslag groep 1 (Groep van Hans Martens)
Door Jos de Vries
1 september 2001:Op de dag van de excursie troffen we elkaar weer om half 8 ’s morgens en vertrokken we richting het informatiecentrum van Staatsbosbeheer (SBB) bij de OVP. Hier stond Hans Martens ons al op te wachten. Even later volgden Hans Valk en Martin Mollet. Groep 1 was compleet. Onze eerste observatiepunt was De Grauwe Gans. Toen ik de Grauwe Gans binnen stapte zag ik een zwart boek wat leek op een veldgids. Er stonden geen vogels in, maar het bleek een bijbel te zijn. Buiten waren wel vogels, namelijk: drie haviken, een visarend en veel eendensoorten. Vooral veel tafeleenden en slobeenden. Het was een prachtig gezicht om de groep van dertig kluten over het water te zien vliegen. Ook liet een vos zich zien tussen het riet. Ondertussen werden we telefonisch op de hoogte gebracht van de stand van groep 2 die al twee visarenden had waargenomen. Ze waren ook al druk bezig met een soortenlijst, het werd meteen duidelijk dat zij fanatieker waren dan wij.
Hier en daar kwamen we ook andere vogelaars tegen. Van elkaars telescopen werd veelvuldig gebruik gemaakt, zodat ik mooi kon vergelijken wat nu de beste kijker was. Altijd leuk zo’n onderzoekje. Ik kon niet veel verschillen ontdekken tussen mijn eigen Kowa TSN-823 en een Leica Televid Apo. Het kleurverschil tussen Hans Valk zijn TSN-821 en de TSN-823 was wel goed merkbaar, dat verklaart dus het prijsverschil (zo’n 1000,-). Voor brildragers zou de Leica wel een uitkomst zijn, vanwege de grote occulairen. Voor het waarnemen van de vogels maakt het weinig uit, alleen kunnen moeilijk waarneembare details duidelijker zijn met de duurdere kijkers. Het is dus maar net wat je wilt, zolang je maar tevreden bent met je eigen kijker.

Visarend bij de Grauwe Gans.
Na het bezoek aan de Grauwe Gans gingen we weer terug naar het SBB-informatiecentrum en liepen we verder naar ‘De Kluut’ waar weinig te zien was. Daarna na de ‘Zeearend’. Deze hut staat hoger dan de andere observatiehutten, zodat je goed zicht over het gebied krijgt. Helaas heb je wel hinder van het glas als je door de telescoop kijkt. Hier staan ook twee Galaxy-telescopen opgesteld. Zodat mensen zonder kijker ook aan hun trekken kunnen komen. Over de kwaliteit van alle hutten was ik erg tevreden. De ruime hutten bieden veel plaats voor groepjes vogelaars.
Naast lepelaars, en veel eenden zagen we hier wel zo’n honderd edelherten en kuddes runderen. Van de roofvogels waren de bruine kiekendieven nadrukkelijk aanwezig. Zelf meer dan de buizerds. Ook zag ik een vos opduiken in het hoge gras, misschien wel dezelfde als de vos van de Grauwe Gans.
Vervolgens hebben we nog bij twee schotten gekeken, waar we ontdekten dat onze kennis van eenden niet erg groot was. We zaten naar vogels met witte buiken te kijken die na raadpleging van de boeken bleken het te gaan om smieten.

Paarden die we tegen kwamen.
Toen we terug liepen naar SBB kwamen we een kudde paarden tegen. Tenslotte ging de tocht naar de twee Praambulten, waar we drie licht-gekleurde buizerds opvielen. Martin dacht een speciale ondersoort te hebben ontdekt, een roodoog-buizerd, die hij waar nam in de telescoop van Hans Valk. In mijn eigen kijker, een Kowa TSN-823, zag ik helemaal geen rode ogen, dit bleek dus een misverstand te zijn.
Ik weet niet hoe het de anderen verging, maar ik begon al last van mijn voeten te krijgen en was blij dat het half vier was. Tijd voor de ontmoeting met de andere groep. We werden opgewacht op de Knardijk en reden gezamelijk naar Lelystad voor een drankje in een plaatselijke kroeg. Hier werden de verhalen uitgewisseld en kwamen we uiteindelijk tot de soortenlijst.
Onder het genot van een drankje werd duidelijk dat het een geslaagde dag was en dat er een zeker een vervolg op komt. Theo stelde voor om de volgende keer naar Texel te gaan, maar dat zien we volgend jaar wel weer.
Verslag van Groep 2 (Groep van Theo van Woerden)
Door Theo van Woerden (woerden@hetnet.nl)
Het moet ergens medio juni geweest zijn toen ‘iemand’ in de nieuwsgroep nl.vogels.vogelaar, een vraag stelde over vogelen in de Flevopolder. Omdat ik goed. bekent ben in dit gebied, heb ik gereageerd op deze oproep met de mededeling dat ik wel excursieleider wilde zijn voor een groep van een man of 10/12. Vrij snel reageerde ‘ Jolanda’ met de mededeling dat zij graag mee wilde en het wel zou organiseren. Binnen enkele dagen hadden zich ca. 20 personen gemeld. Aangezien dit voor mij een te grote groep was, heeft Jolanda de groep in tweeen gesplitst waarbij de zij vooral lette op de verdeling van telescopen.
Zaterdag 1 sept. was het eindelijk zover. Mijn groep kwam samen bij het Almeerderzand. Hoewel niemand van de groep elkaar kende, zat de stemming er al snel in. De eerste stop maakte we op de vluchtstrook van de Oostvaardersdijk. Vlak naast de dijk zaten 1 Buizerd en 2 Bruine kiekendieven aan 1 prooi te kluiven. De 2e stop was bij de Lepelaarsplassen. De meest opvallende waarneming was de Visarend. De volgende stop was bij de Blocq van Kuffeler. Van hier is het ong. 2 kilometer lopen naar de eerste observatie hut in de Lepelaarsplassen. Het eerste wat wij zagen was een ‘ biddende Visarend’ ( had die misschien zijn bijbel laten liggen in de hut??) De 2e van deze dag!! En het was pas 10.30 uur. Verder veel hier Dodaars, Aalscholvers en Smienten. Ook een Havik vloog op ca. 100 meter een showrondje voor ons. Terug bij de Blocq van Kuffeler, sloeg het noodlot toe.
Een zeer verschrikte Jan van Gastel kwam met de mededeling dat hij zijn auto had dicht gegooid en zijn sleutels in het contact had laten zitten. Gelukkig bestaat er een A.N.W.B. Deze gebeld en toen in 7 minuten uitgelegd waar de Blockq van Kuffeler zich in Nederland bevindt. Toen dit eindelijk bij de telefoniste was doorgedrongen, stond de monteur al achter de auto.
Wij vervolgden onze reis met blijdschap en stopten bij hut ‘de grauw gans’ aan de Knardijk. Zoals al jaren valt het hier een beetje tegen wat vogel betreft. Alleen 2 lepelaars lieten zich hier in de eerste instantie goed bekijken. Kennelijk had iedereen nog de slaap in de ogen want na 5 minuten bleken de Lepelaars ineens veranderd te zijn 2 ballonnen. Ongelofelijk, wonderen bestaan echt. De volgende stop was de kleine Praambult. Hier scoorden wij veel soorten onder het genot van een heerlijk zonnetje. Daarna naar de ‘ Zeearend’ Deze villa op palen is echt de mooiste hut die ik ooit heb gezien. Naast grote groepen paarden, edelherten, koeien en 1 vos wel wat vogels maar niet iets spectaculairs.
Het begon inmiddels tegen 3uur te lopen en het werd tijd voor de ontmoeting met team 2. Na een telefoontje belanden wij in een uiterst gespannen situatie in een bruine kroeg. Nederland – Ierland speelde tegen elkaar een potje voetbal en dat hoorde wij. De verhalen tussen de 2 groepen kwamen al snel los. De conclusie van alle verhalen was; VOLGEND JAAR WEER!!
Oké, ik wil wel weer leiden en Jolanda organiseren. Allemaal graag tot een volgende keer. Het was mij een waar genoegen.
Theo van Woerden

vlnr: Jan, Jos, Derk, Hans Martens, Martin, Wim en Constant

vlnr: Jaap, Henk Morrien, Willem, Hans Valk, Theo, Dylan en Jan

vlnr: Theo, Dylan, Yves en Jan