De vierde excursie van de internet nieuwsgroep nl.vogels.vogelaarging naar Zeeland. Vanwege de weersvoorspelling (grote kans op gladde wegen, veel sneeuw en een harde wind) moesten enkele mensen waaronder ik (Jos) de excursie toch aan ons voorbij laten gaan.

De echte ‘die-hards’ lieten zich niet uit het veld slaan (voornamelijk ook omdat die niet 300 km hoeven rijden om in Zeeland te komen) en gingen toch op de bewuste dag naar Stelledam en maakten zich op voor
de barre excursie. Hieronder staan de verslag en de foto’s.

Verslag groep 1 (Groep van Theo van Woerden)

Door Luc Leermakers

1 februari 2003: Koud was het. Stervens koud. Maar dan bedoel ik ook echt: ijzig, diepvriezend, heel erg ontzettend ijs- en ijskoud! De hele dag vroor het licht, maar dat was het ergste niet. Het ergste waren de wind en de daarmee gepaard gaande sneeuwstormen. Gevolg, een gevoelstemperatuur die minimaal 25 graden onder nul lag. En dan ook nog eens geen zon, en een hoop mensen die zich niet warm genoeg aangekleed hadden. Alleen in de kroeg na afloop durfden sommigen een jas uit te doen, een enkeling zelfs zijn onderjas! Tja, dan kan het niet veel zijn, wat je ziet op zo’n dag. Maar dat viel mee, uiteraard. Want we hadden het dan wel koud (nee: ontzéttend koud) maar het hart was warm en de liefde voor vogels en voor gelijkgestoorden overtrof zoals altijd weer de elementen die op ons inbeukten. Daarom werd het een zeer geslaagde dag voor wat betreft de vogels en de gezelligheid. De enige domper op de feestvreugde was de weg terug, toen heel Nederland inmiddels bedekt lag onder een pak sneeuw, met de verkeersproblemen als logisch en onvermijdelijk gevolg.

Gelukkig had Jolanda dat daarvoor ruimschoots goed gemaakt door iedereen op gebak te trakteren ter ere van haar verjaardag. Dank nog, Jolanda!

Zoals altijd was de organisatie van Theo weer vlekkeloos, iedereen was op tijd en café Het wapen van Stellendam was speciaal voor ons een uurtje eerder opengegaan. De gidsen Hans en Adrie waren er ook al, en onder leiding van de laatste heeft groep 1 een mooi beeld van de delta gekregen. Waarbij het leuk was dat Adrie veel over de achtergronden van het landschap wist te vertellen, en erg veel verstand van vogels heeft. Ook Adrie van hieruit nogmaals hartelijk bedankt!

Na een paar droeve mededelingen van Theo, sommigen konden niet komen om uiteenlopende redenen, werden de groepen heringedeeld en gingen we welgemoed op pad. Maar niet nadat Theo nog even meldde dat we wel geacht werden de soorten bij te houden, iedere groep voor zich. Niet als wedstrijdje natuurlijk, gewoon leuk voor straks. Natuurlijk wordt het dan altijd juist wel een wedstrijdje, maar dat verhoogt alleen maar de feestvreugde. En dat hebben we geweten, want ik heb nog nooit zo enthousiast vogelaars horen claimen dat ze Huismus, Ekster, Merel, Spreeuw, Kokmeeuw, Meerkoet, Houtduif, Turkse Tortel, Zilvermeeuw, Aalscholver, Blauwe Reiger, Kauw, Koolmees, Fazant, Kievit en/of Zwarte Kraai hebben gespot!

Deze dag zagen we uiteraard vooral watervogels en wintergasten, voor de hand liggend als je het landschap kent. Rondom de delta van Zeeland en Zuid-Holland liggen veel akkers, weilanden en een paar verspreide boerderijen. Af en toe een dorpje. Verder veel water, zowel binnendijks als buitendijks. Dat binnendijks natuurlijk allemaal bevroren was. Het hele landschap lag binnen een uur ook bedekt onder een laag poedersneeuw die het geheel een mooi winters aanzicht gaf. De grote, uitgestrekte vlaktes worden slechts sporadisch doorbroken door kleine bosschages en rietvelden, meestal kun je ver om je heen kijken. Zeker ook langs de dijken en dammen, waar we over een grauwe, winderige en ijskoude zee hebben staan turen.

Een aantal mensen zag weer eens wat nieuwe vogelsoorten, zoals ikzelf, die met IJseend en Paarse Strandloper rijkelijk bedeeld werd. Hetgeen mij er maar weer eens op wees dat ik wat vaker moet gaan vogelen in de buurt van de zee. Want daar kom ik eigenlijk alleen in de zomer, en dan meestal zonder kijker en zonder bovenkleding aan. 😉 Langs de kust verder veel Middelste Zaagbekken, Steenlopers, Eiders, een enkele Zwarte Zee-eend, en zelfs een Kuifduiker die lang voor Fuut werd uitgemaakt.
De route bracht ons ook langs grote groepen ganzen en steltlopers die allemaal op de akkers nog iets te eten probeerden te vinden, of het hoogwater stonden af te wachten. Tussen een vlucht Brandganzen werd zowaar een Dwerggans gezien! De andere ganzen die met 100-en stonden te vernikkelen waren vooral Brand- en Grauwe Gans, en iets minder Kolgans. Verrassend veel Nijlganzen, soms in groepen van zeker 20.

Verrassend weinig Rietganzen zagen we, maar wel zowel de Toendra- als de Taigarietgans! Als steltlopers lekker veel Wulpen, een grote groep Rosse Grutto’s, Tureluurs, Scholeksters, Goudplevieren en één voorbij scheurende Zilverplevier. Af en toe spotten we een Watersnip, Oeverloper, Drieteenstrandloper en regelmatig een paar Bontjes.
Daarboven en daarnaast regelmatig wat rovers, waarvan de Blauwe Kiek en het Smelleken de mooiste waren. Veel Buizerds en Torenvalken ook, helaas spotte onze groep geen Velduil, Slechtvalk of Ruigpootbuizerd. En dan het gebruikelijke grut, waaronder opvallend veel eksters (100- en) en fazanten (rond de 40). Veel eenden ook, Smient, Bergeend, Wilde Eend, Kuifeend, Tafeleend, Wintertaling en één Grote Zaagbek.

Samenvattend, hier is de hele lijst (zie Soortenlijst). In totaal dus 77 soorten, een mooie score voor zo’n slechtweer- dag, dacht ik zo! Het was weer ouderwets gezellig en mooi, Theo en de gidsen nog bedankt voor de organisatie en tot in april, als we de AWD gaan bezoeken!

Verslag groep 2 (Groep van Yves Kropman)

DoorJoop de Carpetier

1 februari 2003 : Trans Siberische Tocht

Alleen voor bikkels; verzamel-, start- en eindpunt ‘’het Wapen van Stellendam’’. Nadat Theo ons allen hartelijk welkom heette en het een en ander uitlegde over de route, mocht eerst de jarige Jolanda onze vocale kwaliteiten aanhoren.Daarna werden de groepen gesplitst en vervolgens de kou in voor een enerverende dag. Met hier en daar best mooie waarnemingen. Deelnemers van groep 2 bestond uit onze gids Hans op den Dries, Henriëtte, Constant, Yves, Peter, Dylan, Frans en Joop.

De route liep van Stellendam – Kwade Hoek – Prunje Polder – Polder Kijkuit – Nieuwe Tonge en vervolgens Stellendam.

En gelijk WIJ hebben een velduil een echte netvliesdelicatesse , maar groep 1 had een mooie Smelleken ook niet mis.Na de pauze via de polder richting Nieuwe Tonge onderweg nog groepen Rietganzen bekeken. Opvallend waren ook de vele Fazanten, zeker uitgezet voor de jacht ???

Ondanks de kou en sneeuw was het een geweldige dag en nogmaals onze hartelijke dank aan de gidsen en Theo van Woerden voor de perfecte organisatie. Wij zien jullie zeker weer bij de Amsterdamse Waterleiding Duinen in april.

Joop de carpentier

..en dan maar even kijken..en toch weer die sluikreclame, het wordt tijd voor een sponsor…